Idealny Ojciec to...

Długo zastanawiałam się, czy użyć w tytule słowa " idealny". Przecież wiadomo, ze tacy ludzie nie istnieją, lecz mimo to większość z nas dąży do szeroko pojętej perfekcji. Szczególnie my matki, gonimy za wyidealizowanym obrazem samych siebie, często potykając się o własne nogi, zdzieramy brody na chodniku. Słysząc słowo "idealna/y" myślimy o sobie jako matkach, o naszych dzieciach, partnerach, życiu, pracy i wypoczynku. Z rzadka się zdarza, by padło tam "tata". Dlatego dziś, z okazji Dnia Ojca, przedstawiam Wam Ojca Idealnego. Oto On - Ojciec Zaangażowany.

Córunia Tatunia, źródło: https://www.justinlife.pl/

Pisząc ten tekst, zastanawiałam się jak w jednym słowie zawrzeć najważniejsze przymioty, jakimi powinien cechować się współczesny ojciec. Wiadomo, że musi być kochający, troskliwy, czuły, dający oparcie i poczucie bezpieczeństwa. Ale jak to ubrać w jedno wyrażenie? Ano tak.


KIM JEST OJCIEC ZAANGAŻOWANY?


Ojciec Zaangażowany - Geneza

Zwyczajowo się przyjęło, że to mężczyzna. W różnym wieku, choć ostatnie obserwacje jakie poczyniłam wśród przyjaciół i znajomych, a także ludzi całkiem obcych, zmuszają mnie do przemyśleń, że oscyluje w okolicach trzydziestki. Ma już żonę lub partnerkę. Zazwyczaj posiada stałą pracę, samochód, ogólnie wydaje się ogarnięty życiowo. Tak jak matka ma dziewięć miesięcy, aby przygotować się do nowej roli, tak i on nie próżnuje. Wręcz przeciwnie. Ze swą partnerką bądź żoną, zdobywa wiedzę w ramach zajęć w szkole rodzenia. Uczy się prawidłowego oddechu, sposobów masażu oraz serwisowania przyszłego syna lub córki. Uczniem jest pilnym. Chętnie zadaje pytania, skrupulatnie zapisując odpowiedzi. Wie kiedy swoją kobietę przetransportować, zna procedury na każdy możliwy kolor wód płodowych.


Ojciec Zaangażowany - Początek

Często uczestniczy przy porodzie, choć z tym bywa różnie. W dużej mierze jego obecność jest uzależniona od samej formy porodu, ale też od życzenia rodzącej. Jeśli już jest obecny, to nie stoi z boku, lecz bierze czynny udział w całej akcji, niczym drugoplanowy bohater, który odgrywa rolę życia. Powtarza wyuczone podczas zajęć w szkole rodzenia formułki, motywując tym samym swą partnerkę i dodając jej sił w najgorszych momentach. Trzyma ją mocno za rękę w chwili, gdy myśli, że już nie da rady. W końcu, gdy nowy człowiek pojawia się na świecie, chwyta nożyce, sprawnym ruchem przecinając pępowinę. Bierze go na ręce i otula męskim ramieniem. Patrzy w piękną, niewinną twarzyczkę i nie dowierza, że oto jest. Ukradkiem, gdy nikt nie patrzy, wyciera łzy szczęścia, które spływają po policzkach.


Ojciec Zaangażowany - Pierwsze Starcie

Gdy emocje już opadną, jak po wielkiej bitwie kurz, a sms o narodzinach potomka pójdzie w świat, dumny jak paw ojciec, zaczyna świętować. Zgodnie z panująca tradycją, spotyka się w gronie innych samców, by zakomunikować im i światu, że jego dna ma się dobrze, a nazwisko przetrwa (w przypadku córki, chociaż przez chwilę). Po oczywistych przyjemnościach przychodzi czas na obowiązki. Ze szpitalnego zgiełku, do domowych pieleszy należy przywieść świeżo upieczoną mamę oraz małego oseska. Jak na zaangażowanego ojca przystało, do tej, wymagającej niezwykłej precyzji operacji angażuje nawet kierowcę ;) Umieszcza zgodnie z instrukcją fotelik samochodowy, po czym można ruszyć w drogę. Gdy przekracza próg mieszkania, szybko pichci coś dla swej wybranki, która jakoś zmizerniała na tym szpitalnym jedzeniu. Wieczorem uczestniczy w pierwszej kąpieli, przytrzymując niewielką istotkę, która na razie mieści się w dłoni. W nocy nie może zasnąć i leży bez ruchu, wpatrzony w cud, który spokojnie śpi, przytulony do mamy.


Ojciec Zaangażowany - Człowiek ze stali

Pierwsze tygodnie są trudne. Nie ma wsparcia z zewnątrz. Musi zachować zimną krew w najbardziej stresujących sytuacjach, jak na przykład katar. Nie straszne mu nieprzespane nocy, gdy maleństwo sypia tylko w pionie, bo inaczej nie może oddychać. Dzielnie znosi przebieranie brudnych pieluch, dziwiąc się skąd te kolory się biorą, skoro noworodek pije tylko mleko. Przejmuje większość obowiązków domowych, póki jego kobiecie nie zostaną zdjęte szwy. Potrafi masować brzuszek i zna co najmniej kilka domowych sposobów na niemowlęce kolki.  Staje się mistrzem w przygotowywaniu szybkich i nieskomplikowanych posiłków, które można zaserwować zarówno na obiad, jak i kolację. Gdy jedzie do apteki, bez mrugnięcia oka recytuje nazwy leków i witamin, wraz z dawkowaniem. Uczy się na pamięć kołysanek, a gdy zabraknie mu repertuaru, śpiewa zwykłe piosenki. Odkrywa, że dziecku może podobać się hip-hop :) Coraz bardziej mu się podoba nowa rola. Mimo zmęczenia dał radę. Najtrudniejsze tygodnie za nim, a on powoli wraca do rzeczywistości. Podział obowiązków wraca do normy, ma więcej czasu dla siebie. A jednak nie chce wychodzić na długo z domu. Gdy musi wybyć na kilka godzin, wraca stęskniony. Boi się, ze coś przegapi. Nie chce tracić żadnej chwili. Wszystkie je uwiecznia na zdjęciach i filmikach. Ma ich mnóstwo. Pomimo, ze początki były trudne, o ojcostwie wypowiada się w samych superlatywach.


Taki według mnie jest idealny ojciec. Obecny. Ciekawy dziecka. Zaangażowany. Tato Heleny jest naszym codziennym super-bohaterem. Kiedyś przyśnił mi się jako Wolverine, stąd Geneza. Czasami jest mroczny jak Batman. Ma swoje zasady jak Kapitan Ameryka i jest niezniszczalny jak Superman.
A Wy macie w domu Super-Tatę i Super-Bohatera?

Buziaki!
J.

Jeśli spodobał Ci się tekst, będzie mi bardzo miło, jak zostawisz po sobie ślad w postaci komentarza. Możesz też dać temu wpisowi kolejne życie, udostępniając go.