A za tamtych czasów...

Cześć!

Weekend majowy już za pasem. Większość z nas ruszy w drogę, by odpocząć te kilka dni gdzieś w lesie, nad jeziorem, morzem, czy tez w górach. Zapakujemy auta po dach i pojedziemy w siną dal. W czasach, roboczo nazywanych "przed dzieckiem", decyzje o wyjeździe gdziekolwiek, były podejmowane w ułamku sekundy. Teraz, żeby gdzieś pojechać, plan podroży musi zostać przedstawiony i zaakceptowany na dużo wcześniej. Kto mi powie, że dziecko nic nie zmienia? Oto kilka, podstawowych różnic, jeśli chodzi o podróżowanie po Polsce z dzieckiem i bez.




1. WYBÓR MIEJSCA

W czasach, gdy oboje byliśmy piękni i młodzi, do szczęścia wystarczał nam jedynie namiot, bądź, co też miało miejsce, koc na pomoście i niebo pełne gwiazd :) Teraz głównym kryterium podczas wyboru miejsca wakacyjnego, jest rodzaj zakwaterowania. Nie mam na myśli żadnych luksusów, ale jakaś podstawa, w postaci łóżek, wyposażonej kuchni i łazienki, musi być.

2. PAKOWANIE

Pamiętacie te lata, kiedy na tydzień można się było spakować do małej torebki? Kiedy wystarczyło zabrać szczoteczkę do zębów, parę gaci i koszulkę, aby mieć wszystko? Pakowanie zajmowało kilka minut, a na wakacje można było pojechać tico, nawet w cztery osoby? Otóż, w momencie pojawienia się dziecka, te czasy przemijają bezpowrotnie. W zeszłym roku, gdy wybieraliśmy się na wakacje, żeby się ze wszystkim zabrać, musieliśmy zmienić auto. Najdziwniejsze jest to, że nieważne, czy jedziemy na weekend, czy na dwa tygodnie, rzeczy do zabranie jest tyle samo. Dużo zależy od lokalizacji, ale my zazwyczaj jeździmy w miejsce, gdzie do najbliższej, większej miejscowości mamy blisko dwadzieścia kilometrów. Ciężko by było jeździć co rusz na zakupy, więc zabieramy ze sobą praktycznie wszystko. Nie ruszamy się z domu bez naszej niani (elektronicznej, rzecz jasna), dmuchanej wanny, która świetnie się sprawdza jako basenik i łóżeczka turystycznego z moskitierą. Poza tym bierzemy ze sobą najpotrzebniejsze ubranka, kosmetyki itp. w ilości "wszystko razy cztery". Zostaje zmieszczenie tego wszystkiego do auta, co wymaga specjalnych umiejętności. U nas zajmuje się tym mistrz tetrisa - Radek.

3. PLAN DNIA

Jak przez mgłę pamiętam wyjazdy, gdzie można było podnieść się z łóżka w porze obiadowej, a obiad zjeść na kolacje. Teraz cały rytm dnia jest podporządkowany dziecku. Wstać trzeba rano, nie ma, że boli - najczęściej głowa i nie mnie, tylko Radka. Helena, jak każde młode z gatunku homo sapiens, ma wbudowany budzik, tak zaawansowany technologicznie, że uzależnia czas aktywacji od ilości snu rodziców. Im później my się położymy, tym Helena wcześniej wstanie. Taki paradoks. Nie ma szans na nocne pogaduchy, czy inne całonocne aktywności :)

4. ATRAKCJE

Co tu dużo mówić. Jest urlop - jest zabawa :) Wiadomo jak jest na wakacjach. Wino, taniec i śpiew :) Jako dodatek, jakieś plażowanie, pływanie, zwiedzanie i inne "...anie". Teraz kładziemy nacisk na rozrywkę dla Heleny. Na pierwszym miejscu odwiedzamy, więc place zabaw, parki i wszystkie miejsca przystosowane do dzieci. Często wybieramy się na przejażdżki rowerowe, bo Helena je wprost uwielbia. Na szczęście coraz więcej obiektów jest przygotowanych na napływ turystów z dziećmi.

5. PODRÓŻ

Mogłoby się wydawać, że co to takiego, wsiąść do auta i pojechać. Nic bardziej mylnego. Gdy pierwszy raz wybraliśmy się z Heleną nad jezioro, ta miała trzy miesiące. Do pokonania mieliśmy jakieś dwieście pięćdziesiąt kilometrów. W czasach " przed dzieckiem" ta trasa zajęła by nam maksymalnie 3 godziny (przez remonty na S3 ). Z bobasem na pokładzie jechaliśmy nad jezioro ponad pięć godzin. To była pierwsza, tak długa podróż Heleny, więc postoje mieliśmy praktycznie co pół godziny. Nie wystarczyło się zatrzymać, dać cycusia i pojechać dalej, o, nie. Za każdym razem konieczny był kilkunastu minutowy spacer w wózku. Helena okazała się dość wymagającym współtowarzyszem podróży. Za to ma wiele innych zalet :) Odkąd pojawiła się na świecie, ja podróżuje na tylnym siedzeniu. W każdej chwili mogę ją jakoś zabawić i uspokoić. Nie ma to jak mieć mamę pod ręką :)


Nie trzeba być nawet rodzicem, żeby wiedzieć, jakie różnice w podróżowaniu wynikają z posiadania dziecka. Taka kolej rzeczy, że się starzejemy, to znaczy dojrzewamy, zakładamy rodziny i stajemy się poważnymi ludźmi (zazwyczaj). Najważniejsze, że swoje się już wyszaleliśmy i mamy co wspominać. Dzieci podrosną, a wtedy "wyjechali na wakacje, wszyscy nasi podopieczni, gdy nie ma dzieci w domu to jesteśmy niegrzeczni ;)".

Miłego dnia!

Jeśli spodobał Ci się tekst, będzie mi bardzo miło, jeśli udostepnisz lub pozostawisz po sobie ślad w postaci komentarza.